گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم محسن سلگی: تضاد یا حداقل تشخیص مستقل دو ستون “جمهوری” و “اسلام” ریشه در ادراکاتی مانند ظرف و هدف توصیف رابطه “جمهوری” و “اسلام” دارد. لازم به ذکر است که در یادداشت حاضر ما این مفهوم را نقد می کنیم تا بتوانیم یک مفهوم دو بعدی مبتنی بر عدالت – که شامل تعادل و تسلیم آزادی است – ایجاد کنیم که عطاءالله رفیعی آتانی است ، اما نویسنده سعی کرده است سطح توضیحات را افزایش داده و آن را معنا کند) به جای ظرف / ظرف و از طریق آن به مهمترین ماموریت دولت سیزدهم.
درک نادرست ظرف و شیء به اندازه ادراک دو بعدی که ما می خواهیم ظرفیت تحقق اراده و قدرت مردم را ندارد (ما این ادعا را توضیح می دهیم). این سوءتفاهم باعث می شود فرد ناخودآگاه یا آگاه تصور کند که اگر ظرف جمهوری برداشته شود یا شکسته شود ، مطالبی به نام اسلام بدون چارچوب جمهوری خواه به زمین می افتد. مشکل اساسی این دیدگاه این است که جمهوری را ظرف و پایه و پشتوانه می داند و شما می گویید که شکل و ثبات اسلام و هویت ، شخصیت و ظاهر جمهوری اسلامی جمهوری است ( ظرف) در حالی که معیار اسلام جمهوری نیست بلکه عدالت است؛ همانطور که ملاک و پشتوانه ستون اسلام عدالت است.
عدالت ذاتی است که “جمهوری” و “اسلام” را متحد می کند. به گونه ای که بر خلاف مفهوم “ظرف / ظرف” که باعث ایجاد رابطه و ترکیب فیزیکی می شود ، در یک ایده یا استعاره دو بعدی ، “جمهوری” و “اسلام” یک ترکیب شیمیایی پیدا می کنند که جدایی ناپذیر است و وجود هر یک به دیگری وابسته است به علت این وابستگی چیزی جز عدالت نیست.
یک ظرف بدون ظروف مهم است. اما در جمهوری اسلامی ، “جمهوری” و “اسلام” دو روی یک سکه هستند ، بدون اینکه هر سکه از سکه بیفتد! زیرا “جمهوری” و “اسلام” دو بعدی هستند؛ این از یک نظر اسلام و از دیدگاه دیگر مردم است: هر چه محبوب تر ، بیشتر اسلامی و اسلامی تر ، محبوبیت بیشتری دارد.
در نظر گرفتن جمهوری اسلامی به عنوان موجودی دو بعدی ، تضعیف ستون جمهوری به عنوان تضعیف اسلام و تضعیف اسلام با تضعیف جمهوری همراه خواهد بود. این محبوب ترین قرائت اسلام است. به این معنا ، از ظرف فراتر می رود و برعکس ، مستعد این تصور نیست که مردم از لحاظ تاریخی و ذاتی از اسلام غایب بوده اند ، یا توجه اسلام به مردم تنها در نسخه جمهوری اسلامی یا امکان پذیر بوده است. دوران مدرن
بر این اساس ، نظام اسلامی نه تنها بر مشارکت حداکثری در انتخابات تأکید می کند ، بلکه مشارکت غیرانتخاباتی یا بهتر بگوییم پس از انتخابات را به همان میزان و شاید بیشتر نیز به حداکثر می رساند. با این حال ، انتخابات نمادین ترین و مهمترین مظهر اراده و مشارکت عمومی است. در هر صورت ، از نظر دو بعدی ، مردم جوهره انقلاب هستند ، درست مانند اسلام. تصور مردم از یک ظرف مستعد دریافت مادی یا مادی از مردم است ، در حالی که مردم و قدرت مردم یک ظرف نیستند و چنین برداشتی نادرست است؛ همانطور که رفتار تکه تکه با مردم (به عنوان مثال ، در دوره انتخابات) یا پروژه ای برای رفتار با مردم نادرست است. تنها در صورت تحقق ایده عدالت ، حداکثر مشارکت واقعی یا حداکثر مشارکت مداوم – نه متناوب – رخ می دهد. مشارکت که شامل فصل انتخابات می شود. این عدالت است که منجر به مشارکت واقعی و پایدار می شود.
این عدالت است که رضایت را به عنوان محرک اصلی مشارکت تقویت می کند. این عدالت است که منجر به مشارکت و توجه واقعی مردم می شود. اینکه افراد علاوه بر شمارش شمارش شوند. در تصوراتی که مشارکت را به مشارکت انتخاباتی تقلیل می دهد ، افراد بیشتر احتمال دارد که شمارش شوند تا شمارش شوند. عدالت چیزی است که مردم را می شمارد و شامل فصل انتخابات می شود: مردم هم شمارش می شوند و هم شمارش می شوند. آنچه مشارکت عمیق و گسترده را تعیین می کند ، رضایت مردم است که تنها در سایه عدالت به دست می آید. بر این اساس ، عدالت ملاک مشارکت حداکثری مستمر و همچنین معیار جمهوری پویا است.
تداوم حداکثر مشارکت انتخاباتی و پس از انتخابات به شرط عدالت حاصل می شود. عدالت مستلزم توجه مادر شوهرم است و نه دم هوس انگیز و انتخاباتی به مردم. حداکثر مشارکت مشارکت مستمر یا همه جا است.
کلمه اصلی
با توجه به مقدمه فوق ، ما می خواهیم مهمترین توصیه رهبر معظم انقلاب به دولت آقای رئیسی را که در مراسم تصویب به آن اشاره شد ، در نظر بگیریم که تحقق واقعی ایده “دولت مردم” در مراسم تحلیف رئیس جمهور منتخب ، وی به او در مسائل مهم توصیه کرد ، از جمله: این را از دست ندهید. این یک چیز بسیار مهم است. “دولت مردم” را که شعار آنها بود درک کنید و به معنای واقعی کلمه با مردم ، در کنار مردم ، در میان مردم باشید. مردم یعنی همه مردم ؛ “بدون امتیاز کلاس و گروه.”
این نشان می دهد که آنها دولت مردم را دولت اسلامی می دانند که تحقق جامعه اسلامی در روند انقلاب اسلامی است. این نشان می دهد که دولت دوگانه رهبر فرزانه انقلاب را نمی توان با دوگانگی و جدایی اسلام و مردم و یا درک ریاضی یا فیزیکی این دو به درستی توضیح داد. در واقع در جمهوری اسلامی با خواندن رهبران انقلاب اسلامی شاهد آمیختگی شیمیایی مردم (جمهوری) و اسلام و تبلور آن در دولت اسلامی یا به عبارتی دولت مردم هستیم.
در احیای اسلام مردمی از یک سو و تحقق دولت اسلامی از سوی دیگر ، که مستلزم رواج همه فرایندها از سیاستگذاری تا اجرا است. مفاهیم و ارزشهای اسلامی مانند همکاری ، اجتماع ، اراده مردم ، وحدت دینی ، تسلی و امثال آن در اولویت و عینیت قرار خواهند گرفت.
این خواسته رهبر معظم انقلاب اسلامی از کارشناسان ملت در آخرین دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری است: دولت به آن نیاز دارد ، این بدان معناست که ما مفاهیم اسلامی را به صحنه می آوریم. عمل و به حوزه عمل. … مفهوم “تسلی” مفهومی کلیدی در مجموعه و نظام ارزشها و معرفت اسلام است که این مفهوم با اندکی توضیح در جامعه ، حرکتی را در آن روزها ایجاد کرد: حرکت یاری م faithfulمنان ؛ و کار بزرگی انجام شد ؛ به این معنا که مردم مواسات را از موقعیت یک مفهوم معتبر و مثلاً ارزشمند دینی که همه آن را پذیرفتند به مرحله عمل آوردند و شما دیدید که چقدر کار در سراسر کشور انجام شد ، چقدر ارزش ایجاد شد. با آنچه جوانان انجام دادند ، مردم انجام دادند ، گروهها انجام دادند. دستگاههای دولتی چنین کردند ، دستگاههای نهادی انقلابی این کار را کردند. حرکتی بود ، حرکتی بود ، گره هایی را باز کرد ، کارها را شروع کرد. “به این معنا که او مفهوم همدردی با این جاذبه را داشت ، او می توانست از این طریق تأثیر بگذارد و بر جامعه تأثیر بگذارد.” 1399/12/4
بنابراین ، می توان گفت که “دولت مردم” و “دولت اسلامی” حقیقت یکسانی با ماهیت در هم تنیده “جمهوری” و “اسلام” هستند و اگر آقای رئیسی بخواهد افتخار تحقق یک دولت اسلامی را در دومین کشور داشته باشد. گام انقلاب ، راه تحقق شعار دولت این مردم هستند که به درستی آن را شعار انتخاباتی خود قرار داده اند و اعتقاد خود را به آن در پرونده عملی مسئولیت های گذشته خود نشان داده اند.
این مسیری است که اگر به درستی طی شود ، هم سعادت دنیای مردم را تضمین می کند و هم سعادت و رستگاری آنها را در آخرت تضمین می کند. تحقق حکومت مردم بستگی به پاسخگویی مردم دارد. دیدن و شنیدن آنها فوری است. همدلی و ارتباط متقابل بین دولت و مردم. ایجاد روح برادری در بدنه جامعه و مهمترین صلاحیت برای مشخص شدن اشرف دولتمردان جهان ، پیامبر (ص) که قرآن حقیقت است می گوید: “قائم را قاصد من انفسکم علیه ما طمعکار نیست. بر بالمومین روف رحیم (توبه 128) “(بی تردید ، پیامبری از میان شما به شما آمد که مصائب شما بر او شدید است و او اصرار دارد که شما را راهنمایی کند ، و نسبت به م believersمنان مهربان و مهربان است.)
دولت مردم ، مردمی از مردم هستند ، در کنار مردم ، با پشت برای خدمت به آنها ، دلسوز دردها و رنجهای آنها و تلاش برای برداشتن بار سنگین زندگی از دوش آنها و تأمین زندگی خوب ، همراه با پیشرفت و معنویت برای آنها
انتهای پیام /؛