گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم_ دانشجوی دکتری امیر فرشباف: یکی از جملات رهبر معظم انقلاب در مراسم تحلیف ریاست جمهوری حجت الاسلام رئیسی توجه به امر ملی ، عمومی و مردمی در نگاه و اقدامات دولتمردان جدید بود. برای توضیح این قسمت از بیانات معظم له ، ابتدا مقدمه ای در زمینه تاریخ اندیشه اجتماعی ذکر شده و سپس این صعود تحلیل و توضیح داده می شود.
در سنت های اندیشه سیاسی اعم از اسلامی و غربی ، توجه به عموم و ترجیح منافع جمعی بر منافع فردی تقریباً به یک اصل تبدیل شده است. در فلسفه سیاسی اسلام که از دو منبع و منبع اصلی یعنی کلام الله و روایات معصومین علیهم السلام گرفته شده است ، ضمن توجه به حدود و علایق فردی ، عمیقا و شدیداً توصیه شده است. تأمین و رعایت منافع جامعه و این استنباط نیست. بلکه در بسیاری از آیات و روایات می توان مشخصات این موضوع را به راحتی تشخیص داد.
به گفته مرحوم مطهری ، در فلسفه تاریخ اسلام ، نمی توان از اصالت فرد یا اصالت گروه به طور مستقل و به عنوان دو تناقض صحبت کرد. بلکه در اندیشه اسلامی اصالت فرد به عنوان اصالت گروه تلقی می شود. توجه به عموم مردم را می توان در سنت های تاریخی غربی نیز به وضوح مشاهده کرد. هم در سنت تاریخی جمهوری ، که ذاتاً جمع گرایانه است ، و هم در سنت اندیشه مسیحی ، و حتی در سنت لیبرالی ، که در آن اندیشمندان لیبرال ، فایده گر و فردگرا ، که منافع شخصی را مقدم بر منافع جمعی می دانند ، تعریف می کنند. حدود منافع شخصی آنها نمی خواهند منافع ملی و عمومی به عنوان یک هدف خدشه دار شود.
با این مقدمه می توان به راحتی جنبه های بیانات رهبر معظم انقلاب را تحلیل کرد. سخنان وی دو جنبه مثبت و منفی دارد؛ جنبه اول ، که جنبه مثبتی دارد ، شامل شرط او در مورد امور عمومی و ملی بود. دعوت مردم به محبوبیت و تحقق این شعار حجت الاسلام رئیسی در دنیای واقعی ، همراهی نخبگان ، توجه به ظرفیت هایی که بیش از مشکلات است ، از جمله ظرفیت نیروی انسانی جوان و مبارزه با فساد ، مفاهیم اصلی به عنوان نمونه بود. از جنبه های مثبت ملی و عمومی شمارش شد.
زندگی در بین مردم و صحبت صادقانه با مردم موضوعی است که جامعه امروز ایران به شدت تشنه آن است. چیزی که در دولت قبل به شدت آسیب دید. همراهی با نخبگان و استفاده از تخصص آنها نیز موضوعی است که دولتها را از پوپولیسم دور نگه می دارد و باید توجه داشت که این دو مورد باید مدام مورد توجه دولت قرار گیرد و پرداختن به یکی نباید مانع دیگری بودن باشد. توجه به منابع و ظرفیت های داخلی از جمله نیروی انسانی جوان یکی دیگر از موضوعاتی است که در گذشته توسط برخی مسئولان مورد غفلت قرار گرفته بود و امروزه دولت جدید باید به جلب اعتماد و بازسازی اعتماد آسیب دیده جوانان توجه ویژه ای داشته باشد. اما مبارزه با فساد مهم است زیرا فساد در همه جنبه ها و مصادیق آن به ضرر منافع عمومی و عاملی در جهت تقسیم اجتماعی است. زیرا در مظاهر فساد مانند رانت خواری ، منافع فردی ، خانوادگی و گروهی بر منافع ملی و جمعی ارجحیت دارد و این خود زمینه ساز شکاف ها و تفرقه های اجتماعی است.
اما جنبه منفی گفتار رهبر را باید از محتوای سخنرانی های او استنباط کرد. درست است که در ظاهر ، با توجه به مطالب ، جنبه های منفی زیادی ذکر نشده است ، اما این نمی تواند مجوز نادیده گرفتن این جنبه از کلمات او باشد.
برخلاف مسائلی که به آنها توصیه می شد ، برخی آسیب ها مانند فاصله گرفتن از مردم به دلیل رواج خلق و خوی اشرافی ، استکبار یا هر دلیل دیگر ، بی توجهی به نظر کارشناسی یا انتقادی نخبگان و اصلاح طلبان ، بی توجهی به ظرفیت های داخلی موجود و تحقق و رواج فساد و نادیده گرفتن آن ذکر شده است.
واضح است که وقتی دولت از مردم دور می شود و حتی در مواقعی حتی جلوی مردم می ایستد و آنها را دوستانه و قانع کننده نمی داند ، چه آسیب بزرگی به وحدت ملی وارد می شود. این غیرقابل انکار است که تلاشها و سرمایه گذاریهایی در خارج از کشور به منظور ایجاد بی ثباتی در امور اجتماعی و سیاسی و امنیتی انجام می شود. اما به همان اندازه و اندازه زمینه داخلی ، نمی توان وقوع ناآرامی و اضطراب در کشور را انکار کرد.
یکی دیگر از زمینه های تقسیمات ملی در برابر وحدت ملی عدم استفاده یا حتی سوء استفاده از نظرات کارشناسی نخبگان و منتقدان است که در دولت قبل شاهد آن بودیم. سرسختی در مقابل همدردی منتقدان موضوعی بود که در رفتار دولت و به ویژه رئیس جمهور آن قابل مشاهده بود. در مورد جوانی یا استفاده از تجربه نیروهای مجرب ، هر عقل سلیمی حکم می کند که این دو مانع پلورالیسم نیستند و هر کدام با توجه به موضوع خود جایگاه خود را دارند. در حالی که در ایالت های یازدهم و دوازدهم ، آنچه به نام جوانان اجرا شد بیشتر قبیله گرایی بود ، به عبارت دیگر ، “خانواده گرایی جوانان” تا جوانان واقعی ، و آنچه که استفاده از تجربیات نیروهای سالمند و عملیاتی نامیده می شد. استفاده از نیروهای ناکارآمد قدیمی و گاه بد بود ، نتیجه آن در عمل وضعیت نامنظم فعلی است که هیچ جریانی مسئول آن نیست.
با توجه به این شرایط ، منطقی است که وحدت ملی به شکاف ملی تبدیل شود و مردم هر روز امید و اعتماد خود را بیش از پیش از دست بدهند. در مورد وقوع و بقای فساد اداری ، نیازی به اثبات و توضیح این نیست که چقدر تصور عمومی از مشروعیت دولت وقتی دولت در ابتدا با شعار عفاف اعتماد مردم را جلب کرد ، چقدر آسیب دید ، اما در عمل فساد در دولت آن که در تاریخ انقلاب بی سابقه است. بود.
دولت سیزدهم اما اگر می خواهد کارنامه خوبی از خود به جا بگذارد ، باید به جنبه های مثبت این منوها توجه کند ، از اقدامات دولتهای گذشته درس بگیرد و از جنبه های منفی دلالت شده در بیانات مقام معظم رهبری یعنی خسارت غفلت آمیز اجتناب کند. به امور ملی و عمومی
انتهای پیام /