به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق وارد واشنگتن شد. این نخستین سفر نخست وزیر عراق به ایالات متحده از زمان روی کار آمدن دولت جو بایدن ، رئیس جمهور دموکرات است.
مصطفی کاظمی در اوایل سال گذشته به ایالات متحده سفر کرد تا با دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا دیدار کند. کاظمی در آن سفر مطابق پارلمان عراق درباره خروج نیروهای آمریکایی از کشورش بحث کرد ، اما ترامپ که به صراحت لهجه دیپلماتیک خود مشهور بود ، از او خواست بدون در نظر گرفتن نظرات احزاب سیاسی عراق خواسته های قلبی خود را بیان کند. جریانات پرده به او می گوید که آیا او خواهان خروج نیروهای رزمی آمریکایی از عراق است یا خیر.
وی اظهارات خود را با توجیه اینکه ایالات متحده با دولت عراق کار می کند و برای او مهم است که بداند نخست وزیر چه می گوید. در پاسخ ، کاظمی از بیان صریح موضع خود خودداری کرد و در عوض تأکید کرد که این درخواست بر اساس قطعنامه ای است که توسط پارلمان عراق به تصویب رسیده و نیروهای آمریکایی را مجبور به ترک عراق کرده است ، در این صورت نظر شخصی مقامات دیگر اهمیتی نخواهد داشت. این قانون است که وظیفه نهایی را تعیین می کند ، حتی اگر نظرات افراد متفاوت باشد.
با این حال ، درخواست کاظمی برای پیروی از قطعنامه پارلمان عراق در آن سفر محقق نشد و کار عملاً به دولت جدید آمریکا منتقل شد. این بار کاظمی به واشنگتن رفت در حالی که تقاضا یکسان است و سیاست عراق عملاً هنوز خروج نیروهای آمریکایی از این کشور است.
کاظمی ساعاتی قبل از عزیمت به آمریکا به آسوشیتدپرس گفت که عراق دیگر نیازی به نیروهای جنگی خارجی در خاک خود ندارد ، اما تاکید کرد که عراق همچنان مایل است در آموزش نیروهای عراقی و تبادل اطلاعات امنیتی با آمریکا همکاری کند.
قاسم العرجی ، مشاور امنیت ملی عراق در بیانیه ای کوتاه در گفتگو با آمریکا گفت: “ما نیازی به حضور هیچگونه نیروی رزمی خارجی در خاک عراق نداریم”. وی در پایان بیانیه خود اظهار داشت: 31 دسامبر 2021 طعم خاصی خواهد داشت.
هیئت عراقی به رهبری فواد حسین وزیر امور خارجه عراق حداقل یک هفته است در واشنگتن به سر می برد و خود را برای دیدار مصطفی کاظمی با جزئیات توافق آمریکا و عراق برای خروج نیروهای آمریکایی از این کشور آماده می کند. عراق نیز کار می کند.
اظهارات کاظمی ، مشاور امنیت ملی و دیگر مقامات عراقی نشان می دهد که تصمیم طرف عراقی برای خروج نیروهای آمریکایی یک تصمیم قطعی است و دولت عراق این خواسته را با جدیت دنبال می کند. می توان گفت که دولت عراق انتظار دارد که اعلام رسمی خروج نیروهای آمریکایی از عراق مهمترین دستاورد سفر نخست وزیر به آمریکا باشد.
خروج قطعی نیروهای آمریکایی از عراق
به گفته مقامات عراقی ، خروج نیروهای آمریکایی از عراق قطعی است یا حداقل می توان گفت چنین چیزی از دیدگاه عراق قطعی است. چیزی که آنها را بیشتر به خروج نیروهای آمریکایی امیدوار کرده است ، اعلام خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان است. افغانستان که در وضعیت سیاسی سختی قرار دارد ، بی ثباتی را تجربه می کند و نیروی رقیبی که ایالات متحده به خاطر آن به افغانستان حمله کرده است ، نیروی غالب در زمین است. با این حال ، آمریکایی ها بر خروج نیروهای خود از این کشور اصرار دارند.
در حالی که عراق از نظر سیاسی از ثبات نسبی برخوردار است ، هیچ نیروی مخالف مسلح که بخواهد بغداد را اشغال کند ، وجود ندارد و مهمتر از همه ، داعش که آمریکایی ها و متحدانش به بهانه مبارزه با آن می جنگند. آنها ارسال کردند ، شکست خوردند و در ضعیف ترین حالت ممکن بودند. عراقی ها به صراحت می گویند دیگر داعشی وجود ندارد که برای مبارزه با آن به حضور نیروهای آمریکایی نیاز داشته باشد. علاوه بر این ، در حال حاضر عملیات میدانی در مبارزه با داعش تنها توسط نیروهای عراقی انجام می شود و اثری از نیروهای آمریکایی وجود ندارد. به عبارت دیگر ، هیچ بهانه ای برای حضور نیروهای آمریکایی وجود ندارد.
کسانی که نگران خروج آمریکایی ها هستند
در گذشته ، بسیاری از جریانات سیاسی عموماً غیر شیعه در عراق اصرار داشتند که وانمود کنند خروج نیروهای آمریکایی از عراق خواسته ای کاملاً شیعیان است و سایر گروه های سیاسی غیر شیعه با آن موافق نیستند. این ادعا به دو دلیل واضح از بین رفته است. نخست ، جلسه ای که به خروج نیروهای آمریکایی از عراق رای داد ، به ریاست محمد الحلبوسی ، رئیس پارلمان سنی عراق بود. دیگر این که وقتی مصوبه ای در صحن علنی پارلمان عراق به تصویب می رسد و توسط رئیس جمهور و نخست وزیر این کشور امضا می شود ، قانونی می شود و دادن رنگ و بوی قبیله به آن بی معنا می شود.
در میان آنها گروه های سیاسی هستند که با حمایت نیروهای آمریکایی ، قدرت خود را در صحنه سیاسی عراق تعیین کرده اند. گروه های سنی ، برخی جریانات سکولار شیعه به رهبری ایاد علاوی و برخی گروه های کرد از حضور نیروهای آمریکایی حمایت کردند ، زیرا حضور آنها را حمایت سیاسی از دیگر گروه های سیاسی عراق می دانستند. آنها مدعی بودند که حضور نیروهای آمریکایی باعث ایجاد تعادل در برابر دیگر گروه های سیاسی ضد آمریکایی در عراق از جمله حشد الشعبی می شود و آنها منافع سیاسی خود را دنبال کرده و در روند سیاسی عراق حمایت می کنند. انتظار می رود با خروج نیروهای آمریکایی ، وزن سیاسی آنها تضعیف شود.
اگر آمریکایی ها به وعده های خود عمل کنند
اگر آمریکایی ها به وعده های خود عمل کنند و نیروهای خود را از عراق خارج نکنند ، حضور این حضور در وهله اول برای آنها گران تمام می شود. در این صورت ، حمله به نیروهای آمریکایی به هر بهانه ای افزایش می یابد که می تواند هزینه های مالی و روانی را برای آمریکایی ها در پی داشته باشد.
علاوه بر این ، ادامه حضور نیروهای آمریکایی در عراق می تواند تنش ها را در این کشور افزایش دهد. زیرا حضور آنها اکنون به یک معضل در صحنه سیاسی عراق تبدیل شده و بهانه ای برای حمله به دولت و انتقاد از مقامات دولتی است که راه را برای خروج نیروهای آمریکایی باز نکرده اند. اگر آمریکایی ها بخواهند به حضور خود در عراق ادامه دهند ، بدون شک صدای مخالفان خود را بلند خواهند کرد و این می تواند به یک درگیری سیاسی جدید تبدیل شود که منجر به تنش مضاعف می شود.
علاوه بر این ، این امر برای خود دولت آمریکا هزینه بر خواهد بود. دولت که وعده خروج نیروهای آمریکایی از منطقه و محل درگیری را داده بود ، اکنون باید متهم به نقض تعهدات جدید مخالفان خود شود.
واقعیت این است که خروج نیروهای آمریکایی از عراق قطعی است. شاید زمان مشخصی برای خروج آنها نباشد ، اما می توان گفت عزیمت آنها قطعی است. سایه بین المللی
نویسنده: علی موسوی خلخالی کارشناس مسائل منطقه ای
انتهای پیام /